Even voorstellen: dit is Sieneke Noordhof-Heeres (39) uit Burum. Opgeleid als radiodiagnostisch laborant, parttime onderwijsplanner bij het UMCG, moeder van twee dochters, boerin én sinds medio dit jaar bestuurslid van de Vereniging Noardlike Fryske Wâlden. ,,Ik wil het geluid van de reguliere boer laten horen.”
De boerderij van de familie Noordhof-Heeres staat aan de rand van Fryslân. Echtgenoot Karel (41) wijst naar het raam achter zich. ,,Bij het bruggetje daar verderop, over de Lauwers. Dat is de grens.” Het is ook de gemeentegrens en de grens van het werkgebied van de Noardlike Fryske Wâlden. Hier geen coulissen en zandgrond, maar open weilanden en klei.
Dat het bedrijf lid werd van de vereniging heeft te maken met de weidevogels die de boerderij ontdekten. De buurman aan Groningse zijde had een perceel in weidevogelbeheer, maar kieviten en grutto’s houden zich niet aan grenzen of beheerafspraken.
Sieneke besloot zich te verdiepen in de mogelijkheden om officieel ‘vogeltjesland’ te maken van het perceel en kwam zo uit bij de vereniging. ,,Ik kwam erachter dat een stukje verderop een collectief zit die met dezelfde dingen bezig is als waar wij mee bezig zijn: met biodiversiteit, waterkwaliteit, bodembeheer. Ik vind het belangrijk dat je boert in balans met de omgeving en bij de Noardlike Fryske Wâlden is heel veel kennis en ervaring daarover die ons inspiratie bieden om ons bedrijf verder te versterken.”
De focus op de omgeving was bij collega’s in het coulisselandschap in de jaren negentig al aanwezig. ,,Met name in de omgeving van Eastermar moesten agrariërs al boeren met de beperkingen van de omgeving. In plaats van het te zien als bedreiging, zagen zij kansen om het landschap te onderhouden.”
Dat de maatschap ervoor kan kiezen, is te danken aan haar grootouders en ouders, met wie het echtpaar in het de maatschap zit. Die hebben een goede basis gelegd. Nu is er een solide bedrijf met 150 melkkoeien en 90 hectare land. ,,We zitten ruim wat dat betreft.” En dat geeft ook weer mogelijkheden om te het bedrijf te optimaliseren. Wat is passend bij dit bedrijf en in dit gebied? Voor ons is dat bijvoorbeeld vogelweidebeheer. We dragen een stukje bij aan de natuur en maken ook gebruik van het land voor het winnen van hooi. De oudere generatie geeft dochter en schoonzoon de ruimte om die koers te varen.
In 2022, toen er een nieuwe beheerperiode ingang, stapte de maatschap Noordhof-Heeres in bij de Noardlike Fryske Wâlden. En nu, twee jaar later, is ze dus zelfs bestuurslid. Zij wil de stem van de reguliere boer laten doorklinken. Ook die kunnen bijdragen aan de biodiversiteit, vindt ze. ,,Wij zitten in een wit gebied, wij hóeven dus niets met beheer en kunnen in principe doen en laten wat we willen, maar het zou wel mooi zijn als een boer er vrijwillig voor kan kiezen. Daar pleitte Marije Klever van BoerenNatuur ook voor op de Algemene Ledenvergadering. Elk gebied zou een bijdrage moeten kunnen leveren aan de maatschappelijke opgaven op het gebied van biodiversiteit, waterkwaliteit en natuur, maar dan wel kijkend naar wat passend is bij het bedrijf, want wij zijn in eerste plaats wel melkveehouder.”
Als bestuurslid wil Noordhof zich inzetten voor een betere afstemming tussen ANLB, de gebiedsofferte en ecoregelingen. ,,Als lid van de themagroep communicatie wil ik ervoor zorgen dat dat leden dat scherp voor ogen krijgen.” De afstemming kan misschien ook wel wat beter in de praktijk. Haar werk als onderwijsplanner zou daarbij van pas kunnen komen. ,,Mijn taak is om alle onderwijsprogramma’s op elkaar te stemmen. Dat moet ik in elkaar puzzelen als het ware. En dat zou ik ook voor NFW kunnen doen.”