Amerikaanse vogelkers in opmars, herken en bestrijd deze soort
De Amerikaanse vogelkers is zich aan het vestigen in de Noardlike Fryske Wâlden. Dit gebeurt op meerdere plekken in ons werkgebied. Bij Veenklooster, Kootstertille, Drogeham en rond de Mûntsjegroppe/Seadwei bij Eastermar is de Amerikaanse vogelkers in opmars. Niet persé allemaal in singels langs agrarische percelen, maar ook daar heeft Landschapsbeheer Friesland ze verspreid gezien. Omdat het nu nog beheersbaar zal zijn is het een goede zaak dit aan te pakken.
De Amerikaanse vogelkers is een soort die niet thuishoort in de Noardlike Fryske Wâlden. Doordat de zaden makkelijk verspreiden, dreigen er teveel exemplaren te komen waardoor andere soorten worden verdrongen. Dit gaat ten koste van variatie aan soorten en dus de biodiversiteit.
Hoe herken je de Amerikaanse vogelkers
- Het meest opvallend is het vrij grote, stevige, ietwat leerachtige en gladde/glanzende blad. Het kan verward worden met de (inheemse) Europese vogelkers, maar deze heeft in tegenstelling tot de Amerikaanse een dof, dus niet glanzend blad. Het blad is giftig voor vee. In de herfst verkleurt het blad van groen naar geel en op dat moment is de soort er goed uit te pikken.
- Tijdens de bloei, in het voorjaar, vallen de trossen met witte bloemen op. In het najaar draagt de struik of boom donkerrode tot zwarte bessen. Deze worden graag gegeten door bijvoorbeeld lijsterachtigen en daarmee dragen vogels bij aan de (voor ons ongewenste) verspreiding van de zaden. De stam van de struik of boom is vrij donker van kleur.
- De twijgen hebben een sterke geur, goed te ruiken nadat de bast met de nagel ‘geschild’ is. Veel mensen vinden het een vieze geur, anderen herkennen er een amandelachtige geur in.
Hoe kan je de Amerikaanse vogelkers het beste bestrijden:
Afhankelijk van de groeiplaats en aard van de beplanting kunnen verschillende methoden gebruikt worden. Handmatig uittrekken, met een kraan uittrekken of ringen.
Handmatig uittrekken
Voor kleine opslag is het handmatig uittrekken ervan een goede methode. Wat oudere opslag of jonge struiken zijn al snel te groot om nog handmatig uit te trekken, dan is het uitsteken met behulp van een steekspade een optie. Als ook dit niet meer kan vanwege de grootte van de struiken, dan is uitputten van de stuik de beste methode. Dit hout in dat in eerste instantie de stammen van de struiken gezaagd of met een grote takkenschaar geknipt worden, zo dicht mogelijk bij het maaiveld. Omdat de stobbe en het wortelgestel achterblijft in de bodem, zal de struik zich proberen te verjongen, door uitlopers op de stobbe te vormen. Door de jonge uitlopers herhaaldelijk met een steekspade van de stobbe af te snijden, wordt deze uitgeput. Het inplanten met de goede soorten bomen en struiken, dus het bedekken van de bodem zorgt voor minder goede omstandigheden voor de Amerikaanse vogelkers.
Met een kraan uittrekken
Het met een kraan uittrekken van struiken en wortels kan een optie zijn, maar daarbij raakt de bodem beschadigd. Nazorg is daarbij dus heel belangrijk. Maar dat geldt in feite voor alle vormen van bestrijding omdat één keer aanpakken in de meeste gevallen onvoldoende is.
Ringen
In geval van forse struiken of bomen in vlakvormige landschapselementen (bosjes, hakhoutbosjes), dus schaduwrijke omstandigheden, is ‘ringen’ een optie. Bij het ringen wordt de stam (op borsthoogte) rondom met een scherp gereedschap geschild over een breedte van 5-10 centimeter. Hierbij wordt alleen de bast/schors verwijderd, dus tot op het onderliggende, witte hout. Denk er om dat bij het ringen de bast/schors geheel rondom verwijderd wordt, zodat het transport van stoffen in de boom onderbroken wordt, waarna de boom (langzaam) afsterft. Want dat is de bedoeling bij het ringen, het afsterven van de gehele boom, inclusief wortelgestel. Zodra de boom dood is kan deze afgezet worden en zal de stobbe niet weer uitlopen. Inplanten met de juiste soorten struiken en bomen zorgt voor vervangende beplanting.
Naar nieuwsoverzicht